Oksit halinde bulunmayan demir filizleri kavrularak oksit haline getirilir. Cevher zaten oksit halindeyse bu işleme ihtiyaç kalmaz. Demir oksit haline gelen cevher indirgenerek demir elde edilir. «İndirgeme» bir oksidin oksijenini alarak madeni serbest bırakma işidir. Bu iş de «yüksek fırın» adı verilen büyük fırınlarda kok kömürünün yardımı ile yapılır Böylece, daha saf demir elde etmek mümkün olur. Farklı fırın ısıtma tekniklerinde günümüzde kullanılmaktadır.
Yüksek fırın 30-40 m. yüksekliğinde, geniş tabakaları birbiri üzerine oturmuş iki kesik koniden meydana gelmiştir. İç kısımları 2000J ısıya dayanabilecek şekilde ateş tuğlalarından örülmüştür. Fırının içi odun yakılarak yavaş yavaş ısıtılır. Sonra demir oksit, kok ve ergitici maddelerden belirli oranlarda yapılmış karışım fırına tepesinden boşaltılır. Ergitici maddeler, yabancı maddelerin demirden ayrılmasını sağlar.
İyi bir fırın yirmi dört saatte 2000 ton ilkel madde işliyebilir. Fırındaki sıcak gazlar «Kovper (Cowper) odası» denilen ısıtma odalarına gönderilir. Burada toplanan sıcak gazlar fırına gönderilen havayı 800° ye kadar ısıtmaya yarar. Her yüksek fırında bu ısıtma odalarından normal olarak 4 tane bulunur.
Orta büyüklükte bir yüksek fırın günde ortalama 2000 ton demir cevheri, 100 ton kok, 500 ton kireç taşı veya kum, 4.000 ton hava işler, 100 ton ham demir, 500 ton dışık (cüruf), 6.000 ton da baca gazları verir. Elde edilen demir, içinde bol miktarda fosfor, kükürt ve silisyum bulunduğundan, çok serttir, kolay kolay işlenemez. Ancak çelik ve döküm eşyası elde edilmekte kullanılır.